Opis zapożyczony z http://pl.naruto.wikia.com/ : Naruto Shippuden: Ultimate Ninja Storm 2 jest zręcznościową grą akcji, która, jak sama nazwa wskazuje, została osadzona w uniwersum anime Naruto. Za jej stworzenie odpowiada studio CyberConnect2, a sama gra jest kontynuacją bardzo ciepło przyjętego Naruto Shippuden: Ultimate Ninja Storm, które pojawiło się wyłącznie na PlayStation 3.
Opisywana część, w stosunku do pierwowzoru, doczekała się kilku znaczących zmian. Autorzy zdecydowali się na przebudowanie systemu walki, oddając do dyspozycji graczy ulepszoną rozgrywkę. Kluczem do sukcesu jest współpraca z innymi postaciami, charakteryzującymi się rozmaitymi umiejętnościami (m.in. specjalnymi technikami grupowymi), dzięki którym możliwe jest pomyślne ukończenie danej misji, czyli wyeliminowanie poszczególnych oponentów

Nowością jest tryb kooperacji dla maksymalnie czterech graczy, a oprócz niego w dostępny jest standardowy multiplayer dla dwóch osób. Warto zaznaczyć, że produkcja może pochwalić się specyficzną oprawą wizualną, charakterystyczną dla wszystkich gier z serii Naruto. Gra została wydana w wersji z japońskim dubbingiem.

Gra trwa od powrotu do Konohy do Inwazji Paina. Jest w tej grze ponad 30 grywalnych postaci m.in. Naruto, Minato, Gaara, Itachi, Pain oraz dodatkowa postać Lars Alexandersson z Tekken 6.

Moja opinia: Moje pierwsza myśl "Super! Przyda mi się jakaś gra na ps3, więc czemu nie?" I z tą myślą kupiłam pierwszą grę z Naruto. Uruchamiam grę i widzę: 40 pól z postaciami do wyboru w trybie walk. Trochę zawiedziona byłam, że tak mało, ale walić to. Kiedy zaczęłam grać, miałam banana na twarzy, który szybko znikł mi z twarzy. Aż cisnęło mi się na usta "już bardziej zepsuć tego nie mogli". Chodzi mi o kawarimi no jutsu. Nawet na super easy walka jest trudna, bo za wuja wafla nie da się zrobić zamiany. I połowa życia poszła się kochać. Tutaj pomyślałam sobie, że tą grę zaprojektowali chyba tylko po to by unikać przeciwnika, albo kierować się zasadą "kto pierwszy ten lepszy", ale tutaj zaczynają się schody. Nawet jeśli zaatakujemy kogoś, najczęściej Kakashiego, to o dziwo potrafi robić zamianę. Patrzyłam w instrukcji czy ja może źle gram, ale okazało się, że wszystko jest w porząsiu. Chyba tą grę robili jacyś pijany po melanżu piątkowym. Odstawiam na bok walki, czas na tryb fabularny. Wszystko jest ok, ale czemu usunęli możliwość chodzenia po budynkach jak to było w pierwszej części? Albo podczas walk właśnie, żeby na ścianie walczyć? Wieki minus za to, ale wracam do tematu. Najbardziej wkurza mnie chodzenie w kółko, chodzenie z jednego punktu, do drugiego, albo zbieranie rzeczy zabiera nam kupę czasu. Trochę to bezsensowne. Ale... czas... na... WALKI Z BOSSAMI. Pomimo, że daję często super easy, to i tak te poziomy z bossami są gdzieś pomiędzy average a hard. Czasami mogłabym zaliczyć do super hard. Chyba twórcy gier mieli w nosie poziom trudności i dowalili najtrudniejszy, by 'umilić' graczowi rozrywkę. Bardzo ciekawe, ale ja do teraz ślęczę nad Kakuzu, pomimo, że mam super easy, to i tak za nic go przejść nie mogę, bo czuję się jakbym grała na poziomie hard. Wiem, że bossy są po to by było trudniej, ale 'lekko' przesadzili. Po za tym nie mam więcej uwag.
Podsumowując: gra ma okropny styl walki, grafika jest na wysokim poziomie, gra ani razu mi się nie ścinała podczas rozgrywki. Pomimo wielkiego utrudnienia z bossami to gra się szybko i przyjemnie nie patrząc na te jak ważne błędy.
Polecam tym, którzy mają dużą cierpliwość, umieją jakoś odnaleźć się w walce, gdzie nie można się 'wydostać' ze szponów oponenta.
Moja ocena: 6/10